De smaak van…avocado

Eigenlijk is deze vrucht nog niet zo heel lang in ons land zo makkelijk verkrijgbaar. Nu is hij goed ingeburgerd en geliefd om zijn veelzijdigheid en voordelen. Zo bevat hij naast veel oliën (vandaar vaak als gezichtsmasker gebruikt) ook kalium, vitamineB, foliumzuur en omega-3, en bevat hij veel vezels. Mijn kinderen zeiden steevast ‘advocado’ over de groene vrucht. Ik liet het maar zo. Nu ik me erin verdiep, blijkt dat ze er niet eens zo heel ver naast zaten, want een andere benaming is advocaatpeer! (En, ook leuk weetje: vroeger werd op de Antillen avocadomoes gemengd met alcohol tot een geel drankje. Deze werd door zeevaarders meegebracht naar hier, maar wij hebben geen avocadobomen dus werd het drankje gemaakt van eieren en alcohol en men noemde het: advocaat!)

Dat er nu zoveel vraag naar is, brengt ook veel nadelen met zich mee: er is veel water nodig bij de productie, er worden vaak veel pesticiden gebruikt, en ontbossing en transport zorgen ook voor veel schade. Laten we er dus zuinig mee omgaan en er bewust van genieten. Van alle onderdelen! Want echt, je kan bijna alles gebruiken! Dus ik ga je dit keer heel uiteenlopende tips geven. Om te beginnen een startersrecept. Van mijn dochters vriendin. Die meiden gaan op zichzelf wonen en “mam, wat moet ik eten?” is dan waarvoor ze bellen. Willemijn gaf ons dit recept, waar ik graag nog wat extra groentes aan toevoeg.

 Wils studentenpasta

• Kook een dikke spaghetti volgens de verpakking

• Bak spekjes uit, op het laatst een teen knoflook erbij, even op een bord leggen

• In een maatbeker het vlees van twee avocado’s doen, met wat kookvocht en Parmezaanse kaas

• Mix alles bij elkaar en klaar!

Als je dan de schillen en pitten (goed schoongemaakt in de vriezer) bewaart, kun je er je –lichte- kleding mee verven. En welke kleur het dan wordt? Roze! Laat van een stuk of 5 avocado’s de schillen en pitten op laag vuur pruttelen tot een mooie kleur heeft (voor een dieproze kleur een uur of drie op het vuur en een nacht eraf). Maak je stof goed nat en leg het in de verfpot. Let op dat je het nog steeds niet laat koken! Als je het goed vindt (ongeveer 15 min), haal je de stof eruit, spoelt het licht na en laat het drogen.

Over roze gesproken; wist je al dat er een meisje geboren is? Tesse heeft een prachtige dochter gekregen op 15 juni, ze heet Nalu. Ziehier onze nieuwste winkelaanwinst!

 Toen ik nog een klein meisje was, weet ik nog dat mijn moeder veel dingen hergerbuikte. Zo maakte ze van de aardappelschillen een voetenbadje voor als ik uit m’n werk thuis kwam. En smeerden we onze gezichten in met karnemelk, yoghurt of meloenschillen. Maar ook zag ik haar vaak haar handen inwrijven tijdens het koken; olijfolie in de pan? Ook een beetje op haar handen. Avocado geschild? Met de schil over haar huid als handcreme! Ik doe dit ook nog steeds. Het is heel logisch dat je jezelf voedt van binnenuit. Waarom niet van buitenaf met datzelfde voedsel? Dus ik keek ook heel niet gek op toen Didi zei dat zij altijd de avocado oil butter (die staat bij de bakproducten!) voor haar hele lijf gebruikt! Aanrader!

Nog even een paar wistjedats; Wist je dat…

• Je de pitten kunt drogen, in stukken hakken, fijnmalen in een blender en door smoothies of ontbijtgranen kunt doen?

• Als je de pit in je –zelfgemaakte- guacamole legt, je dip minder snel bruin kleurt?

• Je de pitten kunt schaven, koken en je een beetje van dat kookwater kan toevoegen aan je shampoo?

• Je een gehalveerde pit kunt toevoegen aan je kop thee (en dat dat werkt bij een gevoelige buik)?

• De pitten prachtige planten, en uiteindelijk zelfs bomen, geven?

Over dat laatste iets meer info. Ik ben hier gewoon mee gaan experimenteren en zal je mijn ervaringen meegeven. De bekende manier om drie satéprikkers in de pit te doen en hem in een glaasje water te hangen, is bij mij nog nooit gelukt. Wat beter werkt is de pit op een nat vel keukenpapier in een bakje te leggen, beetje toedekken, bakje donker en liefst warm wegzetten en dan geduld hebben. Af en toe moet je het papier weer bevochtigen, maar op een gegeven moment breekt hij open en komt er een worteltje uit. Dan kun je hem planten en zet je hem op een zonnige, warme plek. En je geeft hem heel regelmatig water. Als ze het eenmaal doen, zijn het sterke planten. In de lente zet ik de grootste altijd buiten neer en haal die weer binnen als het kouder wordt. Mijn grootste was ongeveer 80cm toen wij op vakantie gingen. Zoonlief beloofde me voor alle planten te zorgen als wij weg waren. Goed. Ik kwam dus thuis en de avocado had allemaal bruine bladeren, ik dacht dat hij dood was. Maar gunde hem het voordeel van de twijfel. Ik heb alle bladeren eraf gehaald, weg gezet, wel bewaterd, en warempel; hij liep weer uit! Nu is hij alweer veel groter (en twijfel ik of ik hem dit jaar nog binnen haal of hem buiten laat). Ziehier mijn proces:

Vruchten zal hij niet geven in ons klimaat, maar als je weer een avocado in huis hebt, maak dan eens dit toetje voor jezelf (1-persoons dus):

Chocomousse

• Doe het vruchtvlees van 1 avocado samen met 1 a 2 el cacaopoeder (van goede kwaliteit, dit maakt je smaak!), 60ml –alternatieve- melk en 1 a 2 el zoet naar smaak in de blender en pureer het helemaal glad.

• Schenk het in een kom en zet het het beste nog even weg in de koelkast op te stijven.

Of, als de tijd er weer voor komt, deze kersenmousse:

• Pureer 2 rijpe, ingevroren bananen met 1 rijpe avocado, 1el citroensap en 10 ontpitte kersen.

• Voeg evt nog wat kersenlikeur toe, schenk in (4) kommen en garneer met kersen en chocoladerasp.

 Of maak er ijs van:

Je ziet, de vrucht is van alle markten thuis, dus ga er lekker mee aan de slag. Heb een fijne zomer!

Groet,

S.tel